Przyprawy

min Rzymski (Kumin) Kumin pochodzi z Egiptu, w dzisiejszych czasach rośnie w większości ciepłych krajów, zwłaszcza w Indiach, Północnej Afryce, Chinach i Ameryce. Przyprawa ta jest szczególnie związana z Marokiem, gdzie przechadzając się ulicami miasta można wyczuć jej zapach. Kumin był znany Egipcjanom już V wieków temu, czego potwierdzeniem jest fakt, iż jego nasiona zostały znalezione w najstarszych egipskich piramidach. Rzymianie i Grecy używali go w celach leczniczych i kosmetycznych, aby nadać rumieńców bladej cerze. W indyjskich przepisach, Kmin rzymski jest często mylony z kminkiem perskim, który z wyglądu jest do niego podobny, jednak jego smak jest dużo mniej wyrazisty. Wynika to z błędnego rozumienia indyjskiego słowa „Jeera”, które zazwyczaj określa Kumin, jednak czasami może także oznaczać Kumin perski. Określenie czarnuszki jako czarny Kumin, a anyżku i kopru jako słodki Kumin pogmatwało kwestię terminologii do reszty. Zgodnie z nazewnictwem indyjskim, słowo „jeera” lub „zeera” oznacza Kumin, a słowo „kalonji” - czarnuszkę. Jeśli jednak mamy wątpliwości co do nazwy, Kumin łatwo jest odróżnić od innych roślin z rodziny selerowatych (Umbelliferae) po jego smaku, a kształt i kolor nasionek jest zupełnie inny niż u czarnuszki. Znana jest klasyczna symbolika kminku oznaczająca chciwość. Właśnie dlatego chciwy cesarz rzymski, Marek Aureliusz, otrzymał przydomek Cuminus. Opis kminu rzymskiego Kmin Rzymski to smukła, jednoroczna roślina zielna z rodziny pietruszkowatych. Zwykle osiąga 25 cm długości, choć niektóre odmiany mogą być nawet dwukrotnie większe. Charakterystyczne dla tej rośliny jest to, że opada pod własnym ciężarem. Niebiesko-zielone liście są podzielne, a białe lub różowe kwiaty zebrane są w baldachogrona. Kumin to małe nasionka rośliny baldaszkowatej. Występują one pojedynczo, lub w parach, mają 3-6 mm wielkości. Mają paski na zewnętrznej części oraz kanały olejowe, posiadają delikatny meszek, są brązowe w kolorze, a ich kształt przypomina łódź, zwężając się w miejscach, z których wystają malutkie łodyżki. Nasionka kminku przypominają Kumin perski, ale są jaśniejsze, a ich meszek trudno dostrzec gołym okiem. Dostępne są suszone lub w postaci mielonego brązowo-zielonego proszku. Kumin można dostać na Zachodzie, choć nie jest to tradycyjna europejska przyprawa. Bukiet: Mocny, ciężki i ciepły, ostro-słodki aromat. Smak: ostry, mocny, lekko gorzkawy. Skala Ostrości: 3